de zesde dag



Het komt door mij dat we zo sloom gaan met de keuken. Maar miniaturen gaat nog niet zo goed samen met de beperkingen die ik nog heb van mijn auto-ongeluk. Maar Annelies zou geen Annelies zijn  als ze niks zou verzinnen. Dus zijn we vanmorgen aan het miniaturen geslagen. Ik ben verder gegaan met de vloer, hoef tenslotte pakweg 2500 tegeltjes hebben :-) en Annelies is begonnen met haar hal. Na de luch zijn we naar de workshop cupcakes gegaan.



cupcakes van Margriet



cupcakes van Annelies



Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vond, dus zijn we nog even naar Welkoop (Boerenbond voor onze Brabanders) en daar hebben we nog wat spulletjes gekocht. Helemaal leuk natuur, dus morgen nog een paar maken. De volgende keer neem ik de vloer mee naar huis en ga ik ook echt aan het project beginnen, en daar heb ik zin in.

Wel niet te lang achter elkaar en zo, maar gewoon lekker aan de gang.

Het was een leuke dag, zelfs met Annelies :-)

Margriet





annelies-knutselen en cupcakes maken

Eindelijk zijn we een klein beetje verder gegaan met de keuken. Een klein beetje maar? Ja, want om 1 uur hadden we een workshop cupcakes maken besproken.
Ik heb dus ook niets nieuws aan de keuken kunnen toevoegen.
Maar ik kan wel mijn cupcakes laten zien. Het was een hele leuke workshop met een heel leuk resutaat.
Kijk maar:

Today we worked a bit on our kitchen. Only a bit? Yes, because we had arranged to do a workshop cupcake decorating at one o'clock. Therefore I have no progress to show in my kitchen.
But I can show the cupcakes

annelies-workshop ann high

We hebben een tijdje niets aan de keuken gedaan.
Ik heb de tegels die ik gezaagd had afgemaakt. Het zijn er nu inmiddels zo'n 700. Nog lang niet genoeg, vrees ik.

Het afgelopen weekend hadden we zo'n geweldige workshop hier in ons huis. Ann High was speciaal uit Engeland overgekomen om ons houtsnijden te leren. Het was een heel intensief weekend, maar wat ben ik blij met het resultaat!
Ann is een heel aardige en heel kundige vrouw die ons heel veel geleerd heeft.

Hier zie je dat margriet en ik heel druk aan het werk zijn.

En we vinden het allebei zo leuk dat er straks in onze keukens zeker houtsnijwerk te vinden zal zijn.

Dit is de kist die we tijdens de workshop gemaakt hebben.

We have not been making miniatures for our kitchens for some time.
I finished the tiles I had cut. I have about 700 but I am afraid that is not enough.

Last weekend we had a wonderful workshop here at our house. Ann High learned us how to do wood carving.  The workshop was very intensive but I am so pleased with the result.
Ann is a lovely and very skilled person who taught us a lot!

In this picture you see the back of Margriet and me and Ann High standing.
We both enjoyed wood carving so much that we will do some carving for our kitchens.
This is the chest I made during the workshop

een mooie (laatste) september dag

Alweer dag 5, nou ja, we hebben niet alleen aan de keuken gewerkt in die 5 (niet hele) dagen. Maar vandaag was het bijzonder, in de zon, wie had dat nou gedacht. Annelies heeft het werk al laten zien, die staan hieronder. Helaas was er wel weer "iets" voorgevallen. We waren druk met die tegeltje en gingen even naar binnen om wat te eten. slaat er een klein windvlaagje onder mijn papier en hupsakee daar gingen mijn nog natte tegeltjes. Je kent Annelies, geen medelijden maar hup de video camera erbij.En maar lachen en lachen, het zou haar nooit overkomen natuurlijk...Maar wraak kan heel zoet zij, zeker als het al lang in een vat zit te wachten...grinnik.
Maar verder verliep de dag zonder kibbelen en heb ik pas een kleine 500 tegeltjes gezaagd van de 2000 die ik ongeveer nodig heb. Er zijn er denk ik een kleine 100 geverfd voor de eerste keer. Ik ben niet tevreden over de kleur rood, dus daarvoor moet ik nog op jacht. Maar omdat het de eerste laag betreft is dat niet zo erg. Ook ik heb een klein filmpje gemaakt met de iphone, een kijken of jullie die kunnen zien...

fijne dag

Margriet

annelies-heerlijk in de tuin zitten knutselen

Het was een heerlijke dag vandaag. Wij hebben weer vloertegels gezaagd en zijn begonnen om deze te verven. Lekker in de tuin onder de luifel.
Dit is het resultaat:

Dit zijn de tegels van margriet

Dit zijn mijn tegels

Hier kun je ons aan het werk zien:

Annelies - het geheim van de vloer

Ja, het was een productief dagje gisteren.

Kijk eens hoe harmonieus we hier zitten:

Maar laat ik onze werkwijze vertellen.

We zijn begonnen met platen triplex wit te verven.

Daarna worden ze in blokjes van 1,5 x 1,5 cm gezaagd.

Dan gaan ze met glasverf beschilderd worden. En dat doen we allebei anders.

Mijn vloer wordt groen.

Dit is mijn proefje ( de stukjes zijn een beetje scheef maar dat wordt in het echt beter)

Helaas komt de kleur niet goed over want het is echt groen!

Ik verf in 2 lagen. Een deel van de blokjes krijgt als onderlaag geel, een deel als onderlaag blauw en een deel als onderlaag groen. En bij allemaal komt daar een tweede laag groen overheen. Zodoende komen er kleine kleurverschillen.

En hier zullen we nog wel een tijdje mee bezig zijn!

Yes, we worked hard yesterday! 

Look at us, working peacefully.

I'll explain how we are going to make the floor tiles.

Firstly we paint we plywood white.

My floor will be green; the colours in the picture are not good

We cut the plywood in 1.5 x1.5 cm.pieces.

Then we will paint it using glass paint in 2 layers.

A part of the pieces will be painted yellow, a part will be painted blue an the last part will be painted green.

The second layer of all the pieces will be green.

I think this floor will take some time before it is finished!



saai?

Tja, het begint wat saai te worden. Zeker voor de lezers die van "vuurwerk" houden. Maar vandaag was het zonder kibbelen gegaan. Alweer, hoor ik u zeggen, ja alweer.... We moeten toch langzamerhand iets gaan bedenken om ons imago niet kwijt te raken van kibbelaars.....Zelfs niet gekibbeld toen we beide met de zaagmachine bezig waren, geen woord gevallen, geen bloedspatje te zien... tja..saai. We hebben gesproken over politiek, katten en muizen, drank, pubers, school en huiswerk en wat niet meer....en geen gekibbel!

Maar de tafel van Loes is af, nog wat boenen en zo en dan is die klaar. We hebben een start gemaakt met onze tegelvloeren op de manier van Annelies...dus ik geef het geheim niet prijs. Maar meer dan een start was het nog niet. In mijn hoofd groeit de kantine met stappen. Het lijkt erop dat ik ook steeds weer wat kleiner kan werken. Helaas niet te lang achter elkaar..en ik bedenk me nu. DAT is de reden van het niet-kibbelen. We zijn gewoon niet lang genoeg bij elkaar. Ik vertrek na een paar uurtjes weer omdat het voor mij op dat moment voldoende is geweest. Pff gelukkig, ik hoef me geen zorgen te maken...dat kibbelen komt weer...Dus heb ik de lezer weer gerustgesteld.

Margriet

Annelies-wat ik kocht in engeland

vorige week waren wij 10 dagen in Zuid Engeland. Een heerlijke tijd gehad en heel veel gezien. Ook heb ik op de beurs in Epsom gestaan. Dat was niet zo'n succes maar ik heb er wel iets moois voor de nieuwe keuken gekocht. Kijk een, dit is echt ijzer en met de hand gemaakt door tony hooper.

is het niet prachtig?

Het verslag over vandaag heeft Margriet prima gedaan. Ik heb dus ook zo'n stoel en een tafel in aanbouw.
Saai he, we hebben niet gekibbeld en gewoon naar de radio geluisterd en hard gewerkt.

De oefendag

Vandaag hadden we een oefendag. Vorige week hebben we onder bezielde leiding van Loes Snoodyk een workshop gedaan. De Rookerstoel is gemaakt. Het was , zoals altijd, een goede workshop onder haar deskundige leiding. Bij de workshop kregen we een workshopje voor thuis. Een ronde salontafel maken. Vandaag heb ik de stoel afgewerkt en ben ik begonnen met de tafel. Ik wilde deze techniek graag uitproberen omdat ik bij de "uit-serveer-balie" de onderkant van hout wil maken.
Ik moet mijn mening herzien over de figuurzaagmachine. Het ging perfect, maar ik hoefde dan ook geen nieuw zaagje in te zetten. Misschien ga ik ooit een 2e-handsje kopen.
Volgende week gaan we verder, we maken dan eerst de tafel af anders heb ik weer een EMO, (Een, Misschien, Ooit) en dat wil ik niet (meer). Daarna gaan we ons wagen aan de vloer. Annelies heeft wat dingen uitgeprobeerd en het ziet er goed uit. Dus zal ik mijn zaagtafel mee gaan nemen...moet denk ik eerst nog een zaagbak maken.

We hebben het vandaag erg gezellig gehad, geen lahsalvo's deze keer. Maar dat is dan wel een goed teken. Dat houdt in dat beide geen grote missers hebben gemaakt. Want een misser resulteert meestal in een lachsalvo van een...of beide van ons. Kijken of het volgende week weer zo gezellig wordt.

Margriet

tja, vrijdag hadden we hard gewerkt



en zo moeilijk is het nou!



Annelies heeft alles al geschreven,nou alles. Natuurlijk niet, het is altijd in haar perspectief. Dat geklungel met dat zaagje was enorm. Een mini inbussleuteltje en een te grote hand die het in het machientje moet regelen. Maar het is haar wél gelukt. En ze had de slag te pakken. Toen ik mocht kon ik direct beginnen met dat zaagje...en denk je nu dat Annelies wilde helpen..nee hoor, ik moest ook lijden. Nou ja dan de decoupeerzaag gepakt. Niet kaarsrecht en er zat natuurlijk een te grote zaag in. Maar wat geeft dat, er komen profiellatjes omheen en dan zie je dat helemaal niet meer. Prima oplossing en een stuk sneller. Ik hoef dus geen figuurzaagmachine...



de eerste aanzet is er...



Mijn keuken wordt meer een kantine waar de gasten zelf kunnen koken onder begeleiding van een heuse kok. Of men kan komen eten wat de andere hebben gekookt of wat de kok heeft gemaakt. Dat is wel handig. Een soort Mensa maar dan voor senioren. Er wordt natuurlijk rekening gehouden dat alles gelijkvloers is en aan de invalide toilet wordt ook gedacht. Op de foto zie je een stukje van de valse achterwand en de plaats waar de toilet komt.

De volgende keer gaan we natuurlijk weer verder. Alles is al in de MDF grondverf gezet dus dat is gedaan. Ik ga de volgende keer mijn vloer maken. Dat wordt waarschijnlijk een tegelvloer uit mijn ouderlijk huis. Dat gaat een heel werk worden en moet er ook weer veel gezaagd worden. Ik zal mijn zaagmachine mee moeten nemen. Ik heb nog "goede" herinneringen aan die machine door het zagen in mijn vinger. En nu wil Annelies ook in haar vinger zagen, maar dan nog erger met meer bloed en groter litteken. Ik mag dan denk ik de foto's maken. Daar zit ik niet op te wachten...brrr, dat ze maar voorzichtig is.

Margriet



Annelies- het maken van de wanden

Vandaag willen we er flink tegenaan gaan en de wanden maken. Ik heb mijn kartonnen voorbeeld en begin met de valse achterwand. Het zagen van de wand is geen probleem maar er moeten ook gaten in voor deur en raam. En dat kan dus niet op de cirkelzaag. Geen nood, een tijdje geleden heb ik een 2e hands Proxxon figuurzaag gekocht. Ik heb er nog maar 1x mee geoefend en toen ging het niet zo geweldig.
Er moet een ander zaagje in en daarmee begint meteen het probleem wat me urenlang heeft bezig gehouden. Ik weet niet precies hoe het moet en elke keer als ik denk dat het goed zit blijkt het toch weer niet goed te zitten. Om gek van te worden! De opening om het schroefje aan te draaien waar het zaagje in zit is zo klein dat mijn hand er nauwelijks in past. Laat staan dat ik dan nog kan zien wat ik doe.
Ik ben in staat om dat ding door de kamer te gooien maar mijn zuinige kant verhindert dat ik dat doe.
Eindelijk lukt het, wat een opluchting. Het eerste raam en de deur worden niet zo mooi. En nadat ik ontdek dat je beter de hoek om komt als dat ding niet op topsnelheid staat wordt het figuurzagen eigenlijk wel leuk.
En zo ziet de keuken er aan het eind van de middag uit:

Het is wat lastig te zien, maar helemaal rechts achter komt een deur naar een voorraad kamer en links achter komt een raam.

Helemaal op de voorgrond komt een halletje.

En aan het eind van de middag konden we alletwee onze wanden in de grondverf zetten.

Today we will make the walls. I have my cardboard model and start with the wall at the back. Cutting is no problem, but how to make holes for the door and window? Some time ago I bought a second hand electric fretsaw. I only used it once and that was not very successful.

I have to change the saw and this keeps me busy for hours!I cannot get it right. It almost makes me throw the saw through the room.

At last, I changed the saw. The door- and window opening finally can be made. Not perfect but ok. And after I discover a button to control the speed I start to like working with the fretsaw.

At the end of the day, this is how the kitchen looks like:

It is a bit difficult to see but on the right at the back is a hole for a door to a storage room and on the left is a hole for a window.  At the front is a little hall.

At the end of the day we painted our walls.

Annelies- wij maken de kijkkast

Vandaag moet dus de kijkkast gemaakt worden.  Ik heb nog nooit iets "groots" van hout gemaakt en ben dus reuze benieuwd.
We zijn begonnen het mdf met grondverf in te smeren. Dit keer hebben we eraan gedacht de speciale grondverf vooor mdf te nemen. En na de lunch gaan we de kast in elkaar zetten. Dat blijkt toch makkelijker gezegd dan gedaan. De lijmklemmen zijn te klein en wij hebben geen geduld om te wachten tot de lijm gedroogd is. Het wilde in eerste instantie dan ook niet echt lukken. Maar na een paar keer opnieuw beginnen lijkt mijn kast toch te lukken. Ter versteviging sla ik er wat spijkers in. Ik sta nog tevreden naar mijn kast te kijken als ik opeens een gekraak en geknal hoor. Margriet slaat haar laatste spijker wat al te enthousiast in het hout en alles dondert in elkaar. Echt waar, ik heb geprobeerd niet te lachen, maar de natuur moet toch zijn loop hebben. En toen schoot Margriet ook in de lach. Maar daarna is ze gewoon opnieuw begonnen en nu staan er uiteindelijk toch 2 kijkkasten. En ze hebben nu een week de tijd om goed te drogen dus dat moet zeker lukken. Ik verheug me alweer op volgende week.

Dit is de kijkkast van Margriet.

En dit is de kijkkast van Annelies.

Today we make the room box for the kitchen. I have never made anything “full size” from wood so I am curious how this will be.

We start painting the mdf. Luckily we have thought of using the right mdf paint.

After lunch we start making the box. That is not so easy.  Our glue clamps are too short and we are so impatience not to wait long enough till the glue has dried. I have to start all over again a few times. But then it seems to become a  room box. I strike a few nails for reinforcement.

While I look quite pleased at my box I hear a roaring and banging noise. Margriets strikes her last nail a bit too enthousiastic and the whole box falls apart.

Honestly, I have tried not too laugh, but nature has to take its course. And then margriet started to laugh as well. Then she started again and this time she did all right.

The glue in our room boxes has a whole week to dry. I am looking forward to next week!

De tweede dag



Eerst plannen bedenken en uittekenen

 We zijn weer wat opgeschoten vandaag. Vorige week was het tekenen en veel denken. Hoe pakken we het aan, en wat hebben we nodig. Er is wat gedacht. Afgelopen week merkte ik dat ik er telkens aan dacht...maar dan meer in de geest van "als ik het nou zus of zo doe.....". Vandaag tijdens de autorit naar Elst bedacht ik..."ik zie wel" en dat is maar goed ook. We hadden wat tips gehad van de een en ander. Gebruik je nu alleen houtlijm of moet je daar bijvoorbeeld schroeven bij gebruiken? De antwoorden die we kregen waren verschillend. De een gebruikt alleen houtlijm, de andere maakt zelf houtverbindingen en de volgende slaat er kleine spijkertjes in.... 

en maar puzzelen



Maar ik denk dat men allemaal hele grote lijmklemmen hebben gebruikt bij hun methode. En gewacht hebben tot alles heel goed droog was. Maar die grote lijmklemmen hadden we niet. Dus zat mijn bak net een beetje in elkaar, sla ik een keer te hard...en hupsakee daar ging alles weer. Het bezorgde Annelies een vreselijk UIT-lachbui en ze werd zo rood dat ik niet wist of dit nu wel gezond voor haar zou zijn. Gelukkig bleef ze gewoon ademen en hoefde ik niet langer bezorgd te zijn. En ik ben gewoon doorgegaan. Nu had ik natuurlijk ook kunnen wachten tot de lijm goed was gedroogd...maar daar was ik te ongeduldig voor. Ik had met de tekening maken keurig rekening gehouden met de 8 mm  dikte van het MDF die ik nodig had met het in elkaar zetten. En ik moet eerlijk zeggen, de man bij de bouwmarkt heeft goed werk afgeleverd. 

een hele klus hoor

Ik heb uiteindelijk gekozen voor de methode van de spijkertjes ingebracht door Wilma van Elderen. Het leek de beste methode, alhoewel de methode van Loes Snoodijk (die met kleine houtverbinding) mij het meest professioneel overkwam. Maar die is denk ik ook de moeilijkste. Gelukkig zit de bak in elkaar en verheug ik me erop om er mee verder te gaan. Eerst de "valse"wandjes plaatsen volgende week en aan de gang met de vloer. Ik ga de vloer maken uit de keuken van mijn ouderlijk huis. Het zijn tegels maar ik ga het met geverfd hout doen. Hoe??? dat zijn we nog aan het uitproberen.

Geen bloed vandaag, geen tranen, maar wel veel zweet en doorzettingsvermogen. Fase één is klaar.

Dag

Margriet

Annelies - het eerste begin

Zo, alle hout is in huis. De Formido heeft een grote plaat 8 mm MDF gratis in de opgegeven maten gezaagd. Wat een service!
Eerste beslissing: hoe wil ik de buitenkant. Omdat mijn bak straks in de kast komt te staan zie je de buitenkant nauwelijks. Maar ik wil natuurlijk wel dat de bak er een beetje leuk uitziet als die uit de kast gehaald wordt. Omdat in mijn keuken de wanden van hout worden besluit ik om de buitenkant groeven te geven en groen te schilderen. Als de keuken van een Zaans huis.
Het lijk me een makkelijk klusje en ik begin meteen. Als Margriet dan zaterdag komt kunnen we meteen beginnen met gronden ed. en hoef ik niet eerst nog al die zaagsnedes te maken.
Het eerste stukje gaat perfekt. Maar dan komt het moment dat ik het hout niet meer tegen de geleider kan leggen. En omdat ik alleen groeven maak zie ik de zaag ook niet aan de buitenkant. O jee, hoe moet dat nu? Ik reken uit waar alle snedes moeten komen en begin aan de andere kant. Maar ook dat houdt een keer op en dan heb ik toch nog een groot middengedeelte wat nog gedaan moet worden.

Ik sta een hele tijd te peinzen en bedenk dan een trucje wat ik zal uitleggen. Waarschijnlijk is het een oude truc en heb ik het wiel gewoon opnieuw uitgevonden. Ik merk dat mijn stalen lineaal precies in de groef past. Nu kan ik de lineaal als geleider gebruiken en steeds een groef opschuiven. Gaat nog lekker snel ook.

Nu kunnen we zaterdag dus beginnen met gronden en in elkaar zetten.

Well, I bought all the MDF needed for our kitchens.

First decision: what to do with the exterior. The place of my kitchen is in a cupboard so you will hardly see the exterior. But it has to look neat. The walls of my kitchen will be made of wood. I decided to make the exterior also of wood. Therefore I only needed to make grooves and paint it green like the houses in the north of Holland.

I think: that is easy and start right away. After a while I cannot hold the wood against the cutting guide anymore. Oh dear, what to do?

I start at the other end of the wall until I again I cannot use the guide. How to do the piece in the middle?

After a lot of deep thinking I found the solution. I will explain what I did. Probably it is an old trick and I just invented it for the second time. I noticed that my steel ruler fitted in the groove.

So now I was able to use the ruler as a guide. I only had to put the ruler in the next guide.

That was funny and fast.

Now the preparations are done and we can start saterday.

wat een gedoe zeg, zo'n blog

Het is zo makkelijk om een blog te maken, werd ons verteld. Maar eerlijk gezegd zijn we al een weekend bezig om van alles uit te zoeken. Gelukkig miniatuur ik nog niet echt (veel) maar heb ik mijn energie hier in gestoken. Ik hoop nu dat mensen een reactie kunnen plaatsen en in bijzondere gevallen kunnen vertalen naar het Russisch of zo :-)
Als het waar is wat andere zeggen, kunnen we binnen no-time "lezen en schrijven" met dit blog. We hopen maar dat het zo is.
Als het goed is zit Annelies niet alleen in de tuin met dit mooie weer, maar wordt het hout gezaagd. En Annelies kennende komt die haar afspraken wel na. Ik hoop zaterdag weer naar Elst te gaan en te beginnen met het in elkaar zetten....duimen even dat het goed gaat met me en ik de energie heb om te gaan. Ik heb er namelijk zo'n zin in.
Ik hoor de vogeltjes heerlijk fluiten buiten, ze genieten van een mooie zomeravond. Ik denk dat ik dat nu ook maar ga doen. Ik heb mijn boek nog lang niet uit...dus hup naar buiten en even genieten van deze hele mooie avond.
Groet Margriet

denken, denken en denken

We hebben wat afgedacht afgelopen vrijdag. Maar ik ben geen werker zoals Annelies. Bij mij groeien projecten onder mijn handen. Wel heb ik een tekening gemaakt hoe ik het ongeveer wil hebben...welke doorkijkjes en zo...maar meer niet. Was trouwens al vermoeiend genoeg hoor, dat denken. Maar sinds vrijdag zit het in mijn hoofd en blijf ik maar doorgaan met denken. Eerst de basis maar eens in elkaar zetten en dan verder kijken. Het voordeel deze keer is dat we de kast ook zelf gaan maken en dus het "plafond"open kunnen laten..wel zo handig.  Ik wil een keuken maken waar de "soos"gangers kunnen koken onder begeleiding van een kok, of alleen komen eten...dat kan ook. De bak wordt net zo groot als die van de soos, want dan kunnen ze op elkaar, ik woon nou ook weer niet zo enorm ruim...dus slim denken hoe en wat. Of het snel gaat zal afhankelijk zijn van mijn herstel. Ik ben nog steeds aan het revalideren van mijn ongeval dat ik gehad heb op 30 november 2010. Maar het herstel zit er goed in dus hupsakee aan de slag...maar of het echte mini ook al zal gaan? Dat wordt afwachten.

De spullen die we gemaakt hebben bij LOES SNOODIJK gaan er zeker in..en ik dacht aan een soort afhaalbalie te maken. En natuurlijk lekkere zitjes...maar hoe ik dat ga doen weet ik niet...
Ik wens jullie een fijne zondag....

Margriet

Annelies - Het begin is er!

Afgelopen vrijdag hebben Margriet en ik dus zitten tekenen en meten. Mijn keuken moet in mijn wandkast passen en kan niet al te groot worden. Maar ik wil natuurlijk wel dat al mijn miniaturen erin passen.
Omdat ik nu eenmaal een mens van patronen ben heb ik er meteen een kartonnen mal van gemaakt.
Zo ongeveer gaat het worden.  Maar nu de mal er is heb ik al meteen een aantal veranderingen in mijn hoofd.

Van de week hout kopen en laten zagen, we willen aan de slag!

Last Friday Margriet and I started designing. My kitchen has to fit in my cupboard so I am limited in seize. But of course my miniatures have to fit.
I am used to make a pattern of everything so I made one from cardboard.
This is my first attempt. Now that I see it I already know what I will change.
This week we buy all the materials and start!

2 mensen, 1 blog

Heerlijk, wij zijn met ons nieuwe projekt begonnen. We maken allebei een keuken en we doen dit tegelijkertijd en in dezelfde ruimte. Verder gaan we er de miniaturen in gebruiken die we tijdens de workshops van Loes Snoodyk gemaakt hebben. En dat zijn dan waarschijnlijk de enige overeenkomsten van onze keukens.
De keuken van Margriet is bestemd voor haar bewoners van de seniorensoos Soossjaal.
De bewoners van seniorensoos De Lauwerkrans hebben een al een keuken(tje).
Ik ga een boerenkeuken maken.

How wonderful, we started our new project. We will both build a kitchen, do it at the same time and in the same room. We will both use the miniatures we made during the workshops of Loes Snoodyk. Those are our similarities, everything else will be different.
Margriet designs her kitchen for the inhabitants of Leisure Centre Soossjaal.
The inhabitants of leisure Centre The Laurels already have a little kitchen.
I will make a farmers kitchen.

29 juli 2011, de start voor het nieuwe project is gemaakt

In 2009 zijn Annelies de Kort en Margriet van Loon gestart met het maken van een soos voor senioren. De beide "bakken"waren hetzelfde, maar daar bleef het bij. De een kreeg de naam Lauwerkrans, waar de bezoekers behoefte hebben aan orde en regelmaat, de andere Soossjaal waar het samen zijn en de lol in het leven belangrijk is.
Op 20 november 2010 hebben Annelies en Margriet de sosen voor senioren feestelijk geopend. Het project was daarmee afgerond. De samenwerking smaakte naar meer, vandaar dat beide een nieuw project bedacht hebben. Later dan gepland zijn ze op 29 juli 2011 gestart met het project. In deze blog gaan ze hun nieuwe project bijhouden.

De enige overeenkomst in dit project is het onderwerp: een KEUKEN!

In 2009 Annelies de Kort and Margriet van Loon started making a Leisure Centre for Seniors.
Both exteriors were the same but everything else was different.
One centre was called “The Laurels”, the other one was called “Soossjaal” ( sorry, I cannot translate the name).
20 November 2010 these 2 centres had a feastly opening and the project was finished.
But as Margriet and Annelies liked building together so much they will start a new project.

29 July 2011 they both started making  A KITCHEN

In this blog you can follow them by the making of it.